"Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być."
- Katarzyna Grochola “Trzepot skrzydeł”
Reposted from tak-niewiele
"Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być."
- Katarzyna Grochola “Trzepot skrzydeł”
Przyjaciel Karen Blixen ofiarował jej kiedyś starannie zapakowany prezent. Zastrzegł, że może go otworzyć tylko wtedy, gdy poczuje się kompletnie zdołowana lub osiągnie prawdziwy sukces. Blixen usłyszała kiedyś od Hemingwaya, że chętnie przyznałyby jej prywatnego Nobla. Poczuła się tak szczęśliwa, że otworzyła prezent. W pudełku znajdowała się karteczka z napisem: Ta chwila nie bedzie trwać wiecznie..
,,Brnąc powoli przez zaspy, odkrył z przyjemnością, że spośród wszystkich sposobów odzyskania spokoju ducha, jakich ostatnio poszukiwał, bezszelestnie padający śnieg jest najelegantszy i najskuteczniejszy.,,
,,Zimowa opowieść,, Mark Helprin
— Walter Tevis
“ Nie, nie cierpię na niedostatek kontaktów z ludźmi. Ludzie są. Mówią do mnie, a ja odwdzięczam się wielokrotnie złożonymi konstrukcjami wyrazów. Jednak dni takie jak ten potęgują wrażenie oddalenia. Człowiek to obce ciało, a słowa, które do mnie wypowiada, to paprochy spadające na błonę bębenkową, odbierane jako przykry szum. Uwięziona w twierdzy ciała nerwowo wypatruję przez judasze oczu kogoś, kto mnie rozpozna, zrozumie, przemówi w języku, który znam. To na takie momenty czyhają sekciarscy hycle. To tędy, przez tę wąziutką szczelinę, przeciska się podstępnie do serca nowa miłość, fałszywy przyjaciel, agent ubezpieczeniowy, sprzedawca rewelacyjnych noży. ”
— Katarzyna Nosowska (http://zwierciadlo.pl/2010/bez-kategorii/blizniaczo-samotni)